TM Completed sentences

Original	Translated
Quid sequatur	fr Quid sequatur

Other sentences

Original	Similar TM records
Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Omnis enim est natura diligens sui. Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Idemne, quod iucunde? Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare?	Beatum, inquit. Pauca mutat vel plura sane; Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Ille incendat? Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Utilitatis causa amicitia est quaesita. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Eam stabilem appellas. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Disserendi artem nullam habuit. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.








Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Tum mihi Piso: Quid ergo? Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?





Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Inquit, dasne adolescenti veniam? Quis istud possit, inquit, negare? Sit enim idem caecus, debilis. Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.	Beatum, inquit. Pauca mutat vel plura sane; Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Ille incendat? Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Utilitatis causa amicitia est quaesita. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Eam stabilem appellas. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Disserendi artem nullam habuit. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Neque omnis ut qui nihil unde. Ut ex earum ipsum. Corrupti adipisci magnam maxime ducimus. Qui est quis tempore non quia. Nobis numquam non quaerat id quia ut id. Odio repellendus a rerum aut. Est soluta ducimus maxime esse. Quia error accusantium quis voluptatem sint porro.Quo numquam et consectetur velit. Ut accusamus natus dolores placeat illo exercitationem dolores fugit. Est expedita molestiae iste non qui. Est quod aut ducimus omnis corporis quibusdam cumque. Excepturi sunt dolorem pariatur dolorum in. Possimus pariatur velit neque nostrum eligendi. Perspiciatis itaque alias quae accusamus. Sint quis voluptate pariatur non. Maxime vel voluptatem perferendis minus accusamus in est et. Praesentium sit labore veritatis eum voluptatem ducimus. Sed beatae id dolor quisquam. Numquam quod temporibus adipisci ipsum ipsam minus quo. Dolor odit reprehenderit quasi eos. Minime vero istorum quidem, inquit. Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Memini me adesse P. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Graece donan, Latine voluptatem vocant. Quae contraria sunt his, malane? Et non ex maxima parte de tota iudicabis? A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Sumenda potius quam expetenda. Si enim ad populum me vocas, eum. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;









An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Haec dicuntur fortasse ieiunius; Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt.





Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Odium autem et invidiam facile vitabis. O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?








Ego vero isti, inquam, permitto. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.