TM Completed sentences

Original	Translated
Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.	es Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.
Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Deinde dolorem quem maximum?	es Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Deinde dolorem quem maximum?
Si quae forte-possumus.	es Si quae forte-possumus.
Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.	es Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.
Dici enim nihil potest verius.	es Dici enim nihil potest verius.
Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.	es Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.
Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam.	es Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam.
At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Graccho, eius fere, aequalí?	es At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Graccho, eius fere, aequalí?
Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.	es Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.	es Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.

Other sentences

Original	Similar TM records
Minime vero istorum quidem
Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Graece donan, Latine voluptatem vocant.	Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;
Quae contraria sunt his, malane?
Et non ex maxima parte de tota iudicabis?
A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni.
Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?
Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.
Iam contemni non poteris.
Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum.
Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.
Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?
Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.
Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.
Non autem hoc: igitur ne illud quidem.
Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?
Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.
At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.
Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum?
Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;